بیوتکنولوژی گیاهان دارویی
منصوره کرمانی؛ بهاره کریمی؛ الهام عزیزی؛ علی معصومی
دوره 8، شماره 21 ، خرداد 1397، ، صفحه 47-57
چکیده
استویا با نام علمی Stevia rebaudiana bertoni یک شیرین‌کننده طبیعی است که از قند شیرین‌تر بوده، با این حال میزان کالری آن صفر می‌باشد و می‌تواند برای بیماران دیابتی استفاده شود. شیرینی این گیاه به دلیل گلیکوزیدهای انباشته شده در برگ آن است. ریبادیوساید A تا F و استویوساید ترکیب‌های اصلی استویا هستند. ژن‌های KO وUGT85C2 دو ژن مهم در مسیر بیوسنتز استویول ...
بیشتر
استویا با نام علمی Stevia rebaudiana bertoni یک شیرین‌کننده طبیعی است که از قند شیرین‌تر بوده، با این حال میزان کالری آن صفر می‌باشد و می‌تواند برای بیماران دیابتی استفاده شود. شیرینی این گیاه به دلیل گلیکوزیدهای انباشته شده در برگ آن است. ریبادیوساید A تا F و استویوساید ترکیب‌های اصلی استویا هستند. ژن‌های KO وUGT85C2 دو ژن مهم در مسیر بیوسنتز استویول و استویول‌مونوساید هستند که پیش‌ساز سنتز سایر گلیکوزیدهای استویا میباشند. به‌دلیل جوانه‌زنی ضعیف بذر استویا، کشت بافت سریع‌ترین روش برای تکثیر این گیاه است. بنابراین، بهینه سازی ترکیب محیط کشت غذایی، برای افزایش تولید مواد مؤثرره داروئی در گیاه استویا ضروری است. در این مطالعه، تأثیر محیط MS حاوی غلظت‌های مختلف نمک KH2PO4 (0، 25/4، 5/8، 17 و 34 میکرومولار) بر روی بیان ژن‌هایKO وUGT85C2 به روش RT-PCR نیمه‌کمی و نیز ظرفیت آنتی-اکسیدانی و میزان قندهای محلول گیاه استویا بررسی گردید. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان‌دهنده اختلاف معنی‌دار بین تیمارها در سطح 01/0 بود. مقایسه میانگین تیمارها با روش LSD در سطح 05/0 نشان داد که ژن‌های UGT85C2 و KO به ترتیب در غلظت‌های 25/4 و 17 میکرو-مولار KH2PO4 بیشترین افزایش بیان را داشتند. همچنین گیاه استویا در غلظت 34 میکرومولار KH2PO4 بالاترین میزان قند محلول و بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی را دارا بود. به‌طورکلی با توجه به نتایج این آزمایش به‌نظر می‌رسد که KH2PO4 می‌تواند باعث افزایش تولید کل قندهای استویا بشود اما تأثیر آن بر روی گلیکوزیدهای مختلف، یکسان نیست و احتمالاً نسبت گلیکوزیدهای مختلف در این گیاه را تغییر می‌دهد.
سیتو‍ژنتیک
صادق ایمانی؛ راهله رهباریان؛ علی معصومی؛ سعید خاوری خراسانی
دوره 4، شماره 7 ، مهر 1393، ، صفحه 25-34
چکیده
مطالعات سیتوژنتیکی یکی از روش‌های تاکسونومی مدرن می‌باشد که ما را جهت تهیه کاریوتیپ گونه‌ها، شناسایی گونه‌های دیپلوئید، پلی-پلوئید، پدیده‌های هیبریداسیون، شناسایی خصوصیات کروموزومی چون اندازه و شکل کروموزومی، تنوع ژنتیکی، یافتن قرابت خویشاوندی و پیوستگی بین گونه‌ها، جنس‌ها و خانواده‌ها یاری می‌رساند. در این مطالعه 8 توده‌ی ...
بیشتر
مطالعات سیتوژنتیکی یکی از روش‌های تاکسونومی مدرن می‌باشد که ما را جهت تهیه کاریوتیپ گونه‌ها، شناسایی گونه‌های دیپلوئید، پلی-پلوئید، پدیده‌های هیبریداسیون، شناسایی خصوصیات کروموزومی چون اندازه و شکل کروموزومی، تنوع ژنتیکی، یافتن قرابت خویشاوندی و پیوستگی بین گونه‌ها، جنس‌ها و خانواده‌ها یاری می‌رساند. در این مطالعه 8 توده‌ی مختلف کاسنی که عبارت بودند از توده‌ی کرج، تفت، تفرش، خمین، تالش، سمیرم، ملاثانی و بافت، با استفاده از ویژگی‌های سیتوژنتیکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از بررسی‌های کروموزومی مشاهده گردید که تمامی توده‌های مذکور دارای عدد پایه‌ی کروموزومی x=9 و سطح پلوئیدی دیپلوئید (2n=2x=18)، ولی از لحاظ اندازه-های کروموزومی بسیار متنوع (از 97/0 میکرومتر تا 56/5 برای بازوی کوتاه و 02/1 میکرومتر تا 14/7 برای بازوی بلند) میباشند و در تمامی کروموزوم‌های موجود هیچ گونه ماهواره ای مشاهده نگردید. در دسته‌بندی توده‌ها به روش تجزیه‌ی کلاستر نیز توده‌های بافت و تالش در یک خوشه، توده‌های تفرش و خمین در خوشه‌ای دیگر و توده‌های تفت، سمیرم و ملاثانی در یک خوشه قرار گرفتند. چون تفاوت و تنوع به لحاظ صفات مورد بررسی دیده شد در برنامه‌های اصلاحی انتظار می‌رود لاینهای مربوط به کلاسها یا خوشه‌های مختلف هتروزیس بیشتری در تلاقی نشان دهند. همچنین بر اساس جدول دوطرفه‌ی استبینز توده‌های تفرش و خمین در کلاس کاریوتیپی 1A و بقیه‌ی توده‌ها در کلاس 2Bقرار گرفتند.
