بیوتکنولوژی و تنش های زنده و غیرزنده
مریم فرامرزی جعفربیگلو؛ فرهاد نظریان فیروزآبادی؛ سید سجاد سهرابی؛ علی مقدم
چکیده
بیماریهای گیاهی، به ویژه بیماریهای حاصل از قارچها و اٌوومیستها، از چالشهای عمدهی کشاورزی مدرن جهانی هستند. الگوهای مولکولی مرتبط با پاتوژن (PAMP) مانند کیتین دیوارهی سلولی قارچها و اٌوومیستها، باعث تحریک و سیگنالهایی در گیاه میزبان، بیان ژنهای R و تولید گونههای اکسیژن فعال و طیف وسیعی از متابولیتها میشوند. ...
بیشتر
بیماریهای گیاهی، به ویژه بیماریهای حاصل از قارچها و اٌوومیستها، از چالشهای عمدهی کشاورزی مدرن جهانی هستند. الگوهای مولکولی مرتبط با پاتوژن (PAMP) مانند کیتین دیوارهی سلولی قارچها و اٌوومیستها، باعث تحریک و سیگنالهایی در گیاه میزبان، بیان ژنهای R و تولید گونههای اکسیژن فعال و طیف وسیعی از متابولیتها میشوند. تحریک کیتین منجر به بیان ژنهای مرتبط با دفاع مانند کیتینازها و درنهایت تخریب کیتین دیوارهی سلولی پاتوژنها میشود. بهمنظور ارزیابی سطح بیان تعدادی از ژنهای کیتیناز و اندازهگیری فعالیت برخی آنزیمهای آنتیاکسیدان، برگهای یک ژنوتیپ سیبزمینی متحمل به بیماری به نام جلی، در شرایط آزمایشگاهی با الیگومرهای کیتین تلقیح شد. نتایج پژوهش نشان داد که 48 ساعت پس از تلقیح با کیتین، بیان کلاسهای مختلف ژن کیتیناز در برگهای تیمار شده نسبت به شاهد افزایش معنیداری پیدا کرد. ژنهای کیتیناز کلاس I (با 5/5 برابر افزایش بیان نسبت به شاهد) و ژنهای کیتیناز کلاس III (با 11/1 برابر افزایش بیان نسبت به شاهد)، به ترتیب بیشترین و کمترین بیان را 48 ساعت پس از تلقیح با کیتین داشتند. با این حال، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان کاتالاز و آسکورباتپراکسیداز تغییر معنیداری نسبت به شاهد نداشتند. این نتیجه نشان میدهد که استفاده از تیمار کیتین، مسیرهای سیگنالدهی درگیر در بیوسنتز آنزیمهای آنتیاکسیدان را در 48 ساعت پس از تیمار کیتین، القا نمیکند و نیز ژنهای کدکننده کیتینازها را میتوان با روشهای مهندسی ژنتیک همسانهسازی نمود و در نهایت گیاهان تراریختهی مقاوم به پاتوژنها را تولید کرد.
بیوتکنولوژی و تنش های زنده و غیرزنده
ژیلا محمدی؛ علیرضا مطلبی آذر؛ فریبرز زارع نهندی؛ علیرضا تاری نژاد؛ غلامرضا گوهری
دوره 7، شماره 20 ، اسفند 1396، ، صفحه 55-63
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی نقش نیتریکاکسید بر میزان بیان ژن بتائین آلدئیددهیدروژناز و سنتز گلایسینبتائین در سیبزمینی رقم آگریا تحت تنش شوری در شرایط درون شیشهای انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح سدیمنیترو پروساید به عنوان دهنده نیتریکاکسید (0، 3-10، 4-10 و 5-10 میلیمولار) و دو سطح سدیمکلرید (0 و 70 میلیمولار) بود. در این ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی نقش نیتریکاکسید بر میزان بیان ژن بتائین آلدئیددهیدروژناز و سنتز گلایسینبتائین در سیبزمینی رقم آگریا تحت تنش شوری در شرایط درون شیشهای انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح سدیمنیترو پروساید به عنوان دهنده نیتریکاکسید (0، 3-10، 4-10 و 5-10 میلیمولار) و دو سطح سدیمکلرید (0 و 70 میلیمولار) بود. در این تحقیق از محیط کشت MS استفاده گردید و پس از اعمال تنش شوری از سدیمنیترو پروساید جهت تیمار ریزنمونهها به منظور افزایش احتمالی بیان ژن بتائین آلدئید دهیدروژناز (ژن مسئول سنتز گلایسینبتائین) استفاده شد. چهار هفته بعد از اعمال تیمار، RNA کل از بافتهای نمونههای تیمار شده استخراج شد و به منظور ارزیابی نسبی بیان ژن بتائین آلدئید دهیدروژناز از روش RT-PCR نیمهکمی استفاده گردید. بررسی بیان ژن بتائین آلدئید دهیدروژناز نشان داد که میزان بیان این ژن در گیاهچههای تحت تنش شوری افزایش داشته، در حالیکه تیمار سدیمنیترو پروساید در شرایط تنش شوری میزان بیان آن را کاهش داد. همچنین میزان گلایسینبتائین در بافتهای نمونههای گیاهی رشد یافته در شرایط معمولی با به کار بردن سدیمنیترو پروساید افزایش نشان داد، درحالیکه سدیمنیتروپروساید تأثیر منفی روی محتوای گلایسینبتائین گیاهچهها تحت شرایط تنش شوری داشته است.