بیوتکنولوژی گیاهان دارویی
فائزه علی بابایی؛ فروغ سنجریان؛ نیما احمدی
چکیده
در این مطالعه تاثیر سه غلظت از محرک متیلجاسمونات بر تولید متابولیتهای ثانویه و فعالیت آنتیاکسیدانی در ریشهمویین Origanum vulgare بررسی شد. به این منظور، سویه A13 باکتری Agrobacterium rhizogenes برای تهیه لاینهای پایدار ریشهمویین از ریزنمونهها مورد استفاده قرار گرفت. در این راستا، دو محیط همکشتی ( MS و MS تغییر یافته)، دو زمان تلقیح (5 و 10 دقیقه) ...
بیشتر
در این مطالعه تاثیر سه غلظت از محرک متیلجاسمونات بر تولید متابولیتهای ثانویه و فعالیت آنتیاکسیدانی در ریشهمویین Origanum vulgare بررسی شد. به این منظور، سویه A13 باکتری Agrobacterium rhizogenes برای تهیه لاینهای پایدار ریشهمویین از ریزنمونهها مورد استفاده قرار گرفت. در این راستا، دو محیط همکشتی ( MS و MS تغییر یافته)، دو زمان تلقیح (5 و 10 دقیقه) و دوغلظت استوسیرینگون ( صفر و 100 میکرومولار) آزمایش شدند. پس از تکثیر، ریشههایمویین با غلظت های مختلف متیلجاسمونات (1/0، 2/0 و 5/0 میکرو مولار) تیمار شدند. بعد از 24 و 96 ساعت فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی اندازهگیری شد. علاوه بر آن، بیان ژنهایOvTPS2 وOvDXR ، دو ژن کلیدی مسیر MEP، با تکینک Real time PCR بررسی شد. بیشترین نرخ تراریختی در ریزنمونههای کشت شده در MS تغییر یافته، بعد از 10 دقیقه غوطهوری در سوسپانسیون باکتری همراه با استوسیرینگون به غلضت 100 میکرومولار بود. ریشههایمویین تیمار شده با متیلجاسمونات در مقایسه با شاهد بطور معنیداری بیوماس کمتری تولید کردند. همچنین نتایج نشان داد که غلظتهای مختلف متیلجاسمونات، زمان برداشت و همچنین اثر متقابل آنها بطور معنیداری بر میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز تاثیر دارند. مقدار بیان ژن OvDXR پس از 24 ساعت از تیمار با 2/0 میکرومولار متیلجاسمونات، افزایش معنیداری داشت، در حالیکه در همین نمونه بیان OvTPS2 بطور معنیداری کاهش یافت. بیان هر دو ژن OvDXR و OvTPS2 پس از 96 ساعت از تیمار 5/0 میکرومولار متیلجاسمونات افزایش معنیداری نشان داد. کاربرد متیلجاسمونات بعنوان یک محرک کارآمد در سیستم کشت ریشهمویین O. vulgare میتواند برای تولید متابولیتهای ثانویه ارزشمند باشد.
بیوتکنولوژی و تنش های زنده و غیرزنده
مریم صادقی؛ رضا حاجی حسینی؛ قاسم عطایی؛ محسن مردی
دوره 7، شماره 20 ، اسفند 1396، ، صفحه 75-85
چکیده
بیماری سپتوریوز برگی گندم که بوسیله قارچ Mycosphaerella graminicola ایجاد میشود یکی از عوامل مهم کاهش عملکرد گندم در ایران و جهان به شمار میرود. با این وجود در حال حاضر مقاومت به تنش زیستی تسهیل شده توسط ژنهای کاندیدای مقاومت به تنشهای زیستی یکی از معیارهای انتخاب مهم در برنامههای اصلاح گندم است. در این مطالعه پنج ژن متعلق به پنج خانواده ...
بیشتر
بیماری سپتوریوز برگی گندم که بوسیله قارچ Mycosphaerella graminicola ایجاد میشود یکی از عوامل مهم کاهش عملکرد گندم در ایران و جهان به شمار میرود. با این وجود در حال حاضر مقاومت به تنش زیستی تسهیل شده توسط ژنهای کاندیدای مقاومت به تنشهای زیستی یکی از معیارهای انتخاب مهم در برنامههای اصلاح گندم است. در این مطالعه پنج ژن متعلق به پنج خانواده ژنی کاندیدای مختلف مقاومت به بیماری مورد بررسی قرار گرفتند. آغازگرهای اختصاصی با استفاده از نرم افزار Molecular Beacon طراحی شدند. بیان افتراقی این ژنها در زمانهای صفر، سه، شش، دوازده و بیست و چهار ساعت بعد از آلودگی در رقم مقاوم ونگشوبای و حساس فلات با استفاده از واکنش کمی زنجیره پلیمراز (Real Time PCR) بررسی شد. نتایج نشان داد که سطح بیان ژن Bsi inhibitors protease 12 ساعت بعد از آلودگی در گیاه مقاوم در مقایسه با حساس ۲۴ برابر بیشتر بود. همچنین بیان دو ژن (PR-1) protein related–Pathogenesis و (Per) Peroxidase در ساعات اولیه پس از آلودگی و در گیاه مقاوم افزایش یافتند. تفاوت الگوی بیان ژنهای وابسته به ساز و کارهای مقاومت در ارقام مقاوم و حساس گندم مهمترین مرحله مطالعاتی جهت گزینش ارقام جدید در سیستمهای اصلاح سنتی و مدرن میباشد.