بیوتکنولوژی و تنش های زنده و غیرزنده
بهناز دولت آبادی؛ غلامعلی رنجبر؛ حمید نجفی زرینی؛ سید حمیدرضا هاشمی پطرودی
چکیده
دهیدرینها (DHNs) متعلق به گروه دوم پروتئینهای LEA میباشند که اعضای آن در اواخر دوره جنینزایی در بذر و در پاسخ به تنشهای غیرزیستی مانند شوری، خشکی و سرما در بافت رویشی تجمع مییابند. این پروتئینها بر اساس توالی و تعداد قطعات K (لیزین)، S (سرین) و Y (تیروزین) به پنج زیرگروه SKn، YnSKn، KnS، Kn و YnKn طبقهبندی میشوند. در این مطالعه، 5 ژن کدکننده ...
بیشتر
دهیدرینها (DHNs) متعلق به گروه دوم پروتئینهای LEA میباشند که اعضای آن در اواخر دوره جنینزایی در بذر و در پاسخ به تنشهای غیرزیستی مانند شوری، خشکی و سرما در بافت رویشی تجمع مییابند. این پروتئینها بر اساس توالی و تعداد قطعات K (لیزین)، S (سرین) و Y (تیروزین) به پنج زیرگروه SKn، YnSKn، KnS، Kn و YnKn طبقهبندی میشوند. در این مطالعه، 5 ژن کدکننده پروتئین دهیدرین (DHN) در ژنوم آلوروپوس لیتورالیس (Aeluropus littoralis) بهعنوان یک گیاه هالوفیت متعلق به خانواده گندمیان شناسایی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی، جایگاه سلولی، موتیفهای حفاظتشده و ساختار ژنی آنها تعیین و روابط تکاملی بین این پروتئینها در سایر گونهها نیز مدنظر قرار گرفت. پروتئینهای AlDHN بر اساس دامنههای بسیار حفاظتشده K، S و Y در زیرگروه YnSKn قرار گرفتند. الگوی بیان ژن AlDHN.5 بهعنوان همولوگ ژن RAB18 ارابیدوپسیس (AT5G66400) در دو بافت برگ و ریشه تحت تنشهای شوری، خشکی، سرما و تیمار آبسیزیک اسید، مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز الگوی بیان این ژن در دو بافت برگ و ریشه نشان داد که این ژن در تنشهای شوری، خشکی، سرما و هورمون ABA در بافت برگ در مقایسه با ریشه بیشتر بیان میشود. این نتایج، نشاندهنده نقش مهم دهیدرینها، در پاسخ به تنشهای غیر زیستی میباشد. این مطالعه پایه و اساس مطالعات بیشتر در مورد تنظیم بیان این ژنها در شرایط مختلف محیطی میباشد.