بیوتکنولوژی و تنش های زنده و غیرزنده
ژیلا محمدی؛ علیرضا مطلبی آذر؛ فریبرز زارع نهندی؛ علیرضا تاری نژاد؛ غلامرضا گوهری
دوره 7، شماره 20 ، اسفند 1396، ، صفحه 55-63
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی نقش نیتریکاکسید بر میزان بیان ژن بتائین آلدئیددهیدروژناز و سنتز گلایسینبتائین در سیبزمینی رقم آگریا تحت تنش شوری در شرایط درون شیشهای انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح سدیمنیترو پروساید به عنوان دهنده نیتریکاکسید (0، 3-10، 4-10 و 5-10 میلیمولار) و دو سطح سدیمکلرید (0 و 70 میلیمولار) بود. در این ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی نقش نیتریکاکسید بر میزان بیان ژن بتائین آلدئیددهیدروژناز و سنتز گلایسینبتائین در سیبزمینی رقم آگریا تحت تنش شوری در شرایط درون شیشهای انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح سدیمنیترو پروساید به عنوان دهنده نیتریکاکسید (0، 3-10، 4-10 و 5-10 میلیمولار) و دو سطح سدیمکلرید (0 و 70 میلیمولار) بود. در این تحقیق از محیط کشت MS استفاده گردید و پس از اعمال تنش شوری از سدیمنیترو پروساید جهت تیمار ریزنمونهها به منظور افزایش احتمالی بیان ژن بتائین آلدئید دهیدروژناز (ژن مسئول سنتز گلایسینبتائین) استفاده شد. چهار هفته بعد از اعمال تیمار، RNA کل از بافتهای نمونههای تیمار شده استخراج شد و به منظور ارزیابی نسبی بیان ژن بتائین آلدئید دهیدروژناز از روش RT-PCR نیمهکمی استفاده گردید. بررسی بیان ژن بتائین آلدئید دهیدروژناز نشان داد که میزان بیان این ژن در گیاهچههای تحت تنش شوری افزایش داشته، در حالیکه تیمار سدیمنیترو پروساید در شرایط تنش شوری میزان بیان آن را کاهش داد. همچنین میزان گلایسینبتائین در بافتهای نمونههای گیاهی رشد یافته در شرایط معمولی با به کار بردن سدیمنیترو پروساید افزایش نشان داد، درحالیکه سدیمنیتروپروساید تأثیر منفی روی محتوای گلایسینبتائین گیاهچهها تحت شرایط تنش شوری داشته است.