دانشگاه پیام نورفصلنامه علمی زیست فناوری گیاهان زراعی2252-0783103220210330Effect of exogenous Salicylic Acid and Azelaic Acid on some biochemical and molecular responses to downy mildew disease in Cucumis sativus L.مطالعه تأثیر القاگرهای اسید سالیسیلیک و اسید آزلائیک بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی و مولکولی در پاسخ به بیماری سفیدک داخلی در Cucumis sativus L.115770310.30473/cb.2021.55580.1831FAهانیهعابدین پورگروه ژنتیک و بهنژادی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.ناد علیبابائیان جلوداراستاد، گروه ژنتیک و بهنژادی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.علیدهستانی کلاگراستادیار، پژوهشکده ژنتیک و زیستفناوری طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.0000-0002-8845-7800قربانعلینعمت زادهاستاد، گروه ژنتیک و بهنژادی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.0000-0002-1371-0293Journal Article20201211Downy mildew is one of the most important diseases of cucumber plants reducing production in the world. Despite the availability of some fungicides to control the disease, demands for new and reliable natural products has been increased. In this study, the effects of salicylic acid (SA) and Azelaic acid (AZA) on some biochemical properties and expression of defense genes in cucumber plants were studied. Gene expression analysis indicated that expression of both β-1,3- glucanase and chitinase genes were increased after inoculation with Pseudoperonospora cubensis, but this increase was much higher for chitinase gene in SA-treated plants and for β-1,3- glucanase in AZA-treated plants. Also, chlorophyll a, b and total flavonoids contents in AZA and SA-treated plants were higher compared to control 6 hours after inoculation with pathogen. Total phenolic content was also increased in SA and AZA treated plants compared to the control 6 and 72 hours after treatment, respectively. These findings indicate that pretreatment of cucumber plants with SA and AZA prompts faster defense responses and increases the efficiency of the defense system against downy mildew.سفیدک داخلی (Pseudoperonospora cubensis (P. cubensis یکی از مهمترین بیماریهای گیاه خیار است که موجب کاهش تولید آن در جهان میشود. با وجود در دسترس بودن بعضی از قارچکشها برای کاهش خسارت این بیماری، تمایل به استفاده از محصولات طبیعی جدید و قابل اطمینان افزایش یافته است. در این پژوهش اثر دو ماده اسید سالیسیلیک (SA) و اسید آزلائیک (AZA) با غلظت یک میلیمولار بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی و بیان برخی ژنهای دفاعی در گیاه خیار بهصورت آزمایش اسپلیت - فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی بیان ژن نشان داد با وجود اینکه بعد از مایهزنی گیاهان با قارچ، بیان هر دو ژن کیتیناز بتا-1 و 3- گلوکاناز بهطور معنیداری افزایش یافت، مقدار بیان ژن کیتیناز در گیاهان تیمارشده با SA و سطح بیان ژن بتا-1 و 3- گلوکاناز در گیاهان تیمارشده با AZA بیشتر بود. همچنین نتایج این بررسی نشان داد که مقدار کلروفیل a، b و فلاونوئید در گیاهان تیمارشده با AZA و SA در 6 ساعت بعد از مایهزنی با قارچ در مقایسه با شاهد بیشتر بود. مقدار فنل کل هم در گیاهان تیمارشده با SA و AZA نسبت به شاهد بیمار بهترتیب درساعات 6 و 72 بعد از تیمار افزایش یافته بود. این نتایج نشان میدهد که پیش تیمار گیاهان خیار با القاگرهای SA و AZA موجب پاسخهای سریعتر و افزایش کارایی سیستم دفاعی در برابر بیماری سفیدک داخلی میشود.https://cropbiotech.journals.pnu.ac.ir/article_7703_5376c2e068f9cd1b76850d34ca4ca8b6.pdfدانشگاه پیام نورفصلنامه علمی زیست فناوری گیاهان زراعی2252-0783103220210328In silico analysis of CBL gene family in the halophyte plant Aeluropus littoralis and the model plant Arabidopsis thalianaآنالیز اینسیلیکو اعضای خانواده ژنی CBL در گیاه هالوفیت آلوروپوس لیتورالیس و گیاه مدل آرابیدوپسیس تالیانا1735770410.30473/cb.2021.57064.1827FAمژدهعربدانشجوی کارشناسیارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایرانحمیدنجفی زرینیدانشیار گروه بیوتکنولوژی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایرانقربانعلینعمت زادهاستاد گروه مهندسی ژنتیک و بیولوژی، پژوهشکده ژنتیک و زیستفناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری ، ایران0000-0002-1371-0293سید حمیدرضاهاشمی پطرودیگروه مهندسی ژنتیک و بیولوژی، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری0000-0002-0870-1691Journal Article20201217Calcineurin B-like proteins (CBLs), which act as a secondary messenger molecule in the subfamily of the calcium sensor gene family, play a key role in regulating physiological processes, plant growth and development. In order to identification and comparison of proteins involving in calcium signaling in two model of halophyte and glycophyte plants, in silico analysis of the CBL gene family were done in Aeluropus littoralis and Arabidopsis thaliana. Based on sequence homology and orthological relationships with Arabidopsis genes, 6 genes identified in Aeluropus were classified into three protein groups: AlCBL4, AlCBL2 and AlCBL10. Multiple sequence allignment of the CBL gene family in Aeluropus littoralis confirmed the presence of four EF-hand domains in all genes, which provide a structure for calcium ion binding. The high similarity of the physicochemical properties of most Aeluropus proteins to Arabidopsis as well as the strong orthological relationship with each other may indicate the preservation of the function of these genes in the evolutionary process. Analysis of AtCBLs expression patterns in different organs/ abiotic stresses showed that these genes have unique expression profiles due to functional and structural convergent. Different expression profiles of AlCBLs in Aeluropus transcriptome would be an evidence for the functional divergent of these genes. The results obtained from this study can provide valuable information about the properties of this gene family and their functional roles in tolerating to abiotic stresses for future studies.پروتئینهای شبهکالسینئورین B (CBLs) بهعنوان یک مولکول پیامرسان ثانویه زیرخانواده گروه حسگرهای کلسیم بوده، و در تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی و رشد و نمو گیاهان نقش مهمی دارند. در این مطالعه به منظور بررسی اینسیلیکو و مقایسه خصوصیات پروتئینهای دخیل در پیام رسانی کلسیم در گیاهان شورپسند و شیرینپسند، اعضای زیرخانواده ژنی CBL در دو گیاه آلوروپوس لیتورالیس و آرابیدوپسیس تالیانا مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس همولوژی توالی و روابط اورتولوژی با ژنهای آرابیدوپسیس، شش ژن شناسایی شده در ژنوم آلوروپوس در قالب سه گروه پروتئینی AlCBL4، AlCBL2 وAlCBL10 دستهبندی شدند. بررسی خانواده ژنی AlCBL بر مبنای همردیفی چندگانه در گیاه آلوروپوس لیتورالیس موید حضور چهار دمین EF-hand در تمام این ژنها بوده که ساختاری را برای اتصال یون کلسیم فراهم مینماید. شباهت بالای خصوصیات فیزیکوشیمیایی اکثر پروتئینهای آلوروپوس به آرابیدوپسیس و داشتن رابطه قوی اورتولوژی با یکدیگر ممکن است دلالت بر محفوظ ماندن کارکرد و عملکرد این ژنها در فرایند تکاملی بوده باشد. تجزیه و تحلیل الگوهای بیانی AtCBLs در اندامهای مختلف و تحت تنشهای غیر زنده مختلف نشان داد به دلیل انشقاق عملکردی و ساختاری، این ژنها از الگوی بیان منحصربفردی برخوردارند. الگوی بیانی متفاوت در دادههای ترانسکریپتوم AlCBLs نیز دلیلی بر الگوی عملکردی متفاوت این ژنهاست. نتایج بدست آمده در این تحقیق میتواند اطلاعات ارزشمندی در مورد نقش این خانواده ژنی و سازوکارهای عملکردی آنها در تحمل به تنشهای غیر زیستی برای مطالعات آتی مهیا سازد.https://cropbiotech.journals.pnu.ac.ir/article_7704_ad30e0c49f7bef9aab3f7c431f0210c4.pdfدانشگاه پیام نورفصلنامه علمی زیست فناوری گیاهان زراعی2252-0783103220210316Assessment of factors affecting Agrobacterium-mediated transformation of Citrus aurantifolia L. to increase transformation efficiency and reduce chimeric transgenic shootsارزیابی عوامل مؤثر در افزایش بازده انتقال ژن به Citrus aurantifolia L. بهواسطه اگروباکتریوم و کاهش شیمریشدن شاخسارههای تراریخته3753770510.30473/cb.2021.57688.1832FAسعیدسهیلی ونداستادیار، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی کرج، ایران.0000-0002-4200-8479امیرموسویدانشیار، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران، ایرانمحمدرضاصفرنژاددانشیار، مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایرانJournal Article20201222Sour lime (Citrus aurantifolia L.) is one of the most important woody plants is widely known for its recalcitrance to genetic transformation. We aimed herein to evaluate effective factors influencing the transformation efficiency and the reduction of chimeric transgenic shoots in sour lime. Epicotyl and internode explants were genetically transformed with different Agrobacterium tumefaciens strains e.g., LBA4404, GV3850, and GV3101, harboring the vectors pBI121 and pCAMBIA3301 containing β-glucuronidase (GUS) as a reporter gene. The effect of the following factors was evaluated: Agrobacterium concentration (OD600=0.3, 0.5 and 1), during inoculation (5 seconds, 10 minutes and 30 minutes), co-culture (2 and 3 days), and the selection regime (phosphinothricin at 1, 3, 5 and 10 mg/l and kanamycin at 25, 50, 75 and 100 mg/l). In following, transformation efficiency and the chimeric transgenic shoots rate were respectively confirmed by PCR and GUS assays. The results showed that Agrobacterium strain LBA4404, at the OD600 of 0.5, with 5 seconds (for epicotyl) and 10 minutes (for internode) inoculation at two-day co-culture period, were identified the most suitable treatments for both explants. The transformation frequencies ranged from 0.93% for internode on DKW medium containing 1.0 mg/l of phosphinothricin to 14.29% for epicotyl on DKW medium containing 50 mg/l of kanamycin. Inclusion of the high-level of selective treatments, improved the transformation rate through decreasing frequency escape and chimeric transgenic shoots. These findings provide novel insights into the appropriate procedure to constitute non-chimeric lime transgenic shoots.انتقال ژن به لیموترش (Citrus aurantifolia L.)، بهعنوان یکی از گیاهان چوبی سرسخت، چالشبرانگیز است. تأکید این مطالعه بر عوامل مهمی است که در افزایش موفقیت انتقال ژن و کاستن شیمری شدن شاخسارههای تراریخته، مؤثر هستند. ریزنمونههای اپیکوتیل و میانگره، با سه سویه اگروباگتریوم (LBA4404، GV3101 و GV3850)، حامل پلاسمیدهای pBI121 و pCAMBIA3301 دارای ژن گزارشگر بتا گالاکتوزیداز (GUS)، جهت بررسی عوامل دخیل در انتقال ژن، استفاده شدند. فاکتورهای اصلی همچون OD600 اگروباکتریوم (3/0، 5/0 و 1)، زمان تلقیح ریزنمونه (5 ثانیه، 10 دقیقه و 30 دقیقه)، مدت همکشتی (2 و 3 روزه) و انتخاب نوع و میزان عامل انتخابگرهای فسفینوترایسین (1، 3، 5 و 10 میلیگرم در لیتر) و کانامایسین (25، 50، 75 و 100 میلیگرم در لیتر) ارزیابی شدند. بدین منظور، بازدهی تراریختی با استفاده از واکنش زنجیرهای پلیمراز و میزان حالت شیمری شاخسارههای تراریخته بهکمک آزمون هیستوشیمیایی GUS، تأیید گردیدند. نتایج نشان داد که اگروباکتریوم سویه LBA4404، با OD600 5/0 و زمان تلقیح پنج ثانیه برای اپیکوتیل و 10 دقیقه برای میانگره با همکشتی دو روزه، مناسبترین تیمارها برای هر دو ریزنمونه بودند. فراوانی انتقال ژن بین 93/0% در ریزنمونه میانگره روی محیط DKW حاوی 1 میلیگرم در لیتر فسفینوترایسین و 29/14 درصد، در ریزنمونه اپیکوتیل روی محیط DKW حاوی 50 میلیگرم در لیتر کانامایسین حاصل شد. همچنین مشخص گردید، بهکار بردن سطوح بالای عامل انتخابگر، بازدهی تراریزش را با کاهش پدیده شیمری و جلوگیری از فرار شاخسارههای غیرتراریخته، بهبود میبخشد. یافتههای این مطالعه، راهکارهای مؤثری را در باززایی شاخسارههای تراریخته غیرشیمری در لیموترش، ارائه میدهد.https://cropbiotech.journals.pnu.ac.ir/article_7705_48ac76638de19882182fff6d52f90793.pdfدانشگاه پیام نورفصلنامه علمی زیست فناوری گیاهان زراعی2252-0783103220210318Phosphite, Biotechnology, Modern agricultureفسفیت، بیوتکنولوژی و کشاورزی نوین (مقاله علمی-مروری)5570772910.30473/cb.2021.57825.1833FAزهرافتحیدانشجوی مقطع دکتری تخصصی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیستفناوری، شهرک علم و فناوری پژوهش، بلوار پژوهش، تهران، ایران.کتایونزمانیاستادیار، گروه پژوهشی مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.محمد علیملبوبیاستاد، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیستفناوری، ، شهرک علم و فناوری پژوهش، بلوار پژوهش، تهران، ایران.Journal Article20201211Phosphite is a reduced form of phosphate, wherein an oxygen replaces a hydrogen atom, and this substitution has a significant effect on its performance in living organisms. Phosphite is readily transfered into plant cells through phosphate transporters. However, plants do not have the ability to use phosphite as a phosphorus resourc such that this property has limited the use of phosphite as fertilizer; however, phosphite has been used as a fungicide and biostimulant in agriculture. Some bacteria are able to oxidize phosphite into phosphate to cover for various cellular functions. In the last decade, the molecular mechanism of this biological oxidation has been elucidated to occure by the enzyme phosphite oxidoreductase or phosphite dehydrogenase. Phosphite is produced in large quantities in various chemical industries as a by-product or waste that is not recycled. The identification of the enzyme phosphite dehydrogenase, that catalyses the oxidation of phosphite to phosphate, has opened a new path for the recycle of this waste. Recently, there have been reports for the production of transgenic plants expressing ptxD gene. In practice, ptxD gene can be used as a marker in the selection of transgenic plants. By producing these transgenic plants, phosphite can be used as a herbicide and even as a phosphorus fertilizer.فسفیت شکل احیا شدهای از فسفات است، که در آن یک اتم اکسیژن با هیدروژن جایگزین شده و این جایگزینی، بر عملکرد آن در موجودات زنده تأثیر قابل توجهی دارد. فسفیت به راحتی از طریق ناقلهای فسفات به سلولهای گیاهی وارد میشود. با اینحال، گیاهان توانایی استفاده از فسفیت را بهعنوان منبع فسفر ندارند و این ویژگی باعث ایجاد محدودیت در استفاده از این ماده بهعنوان کود شده است؛ و لیکن فسفیت بهعنوان قارچکش و محرک زیستی در کشاورزی کاربرد داشته است. برخی باکتریها قابلیت اکسیداسیون فسفیت به فسفات، جهت انجام عملکردهای مختلف سلولی را دارا هستند. در دهه گذشته، سازوکار مولکولی این اکسیداسیون روشن شده است که توسط آنزیم فسفیت اکسیدوردوکتاز یا فسفیت دهیدروژناز انجام میشود. فسفیت در مقادیر بسیار زیاد در صنایع شیمیایی گوناگون بهعنوان یک محصول جانبی یا پسماند تولید میشود که بازیافت نمیشود. شناسایی آنزیم فسفیت دهیدروژناز که قادر به اکسیداسیون فسفیت به فسفات است مسیری جدید برای استفاده از این پسماندها گشوده است. بهتازگی نیز گزارشهایی مبنی بر تولید گیاهان تراریخته بیانکننده ژن ptxD (Phosphite-NAD+ oxidoreductase) منتشر شده است. در عمل، ژن ptxD میتواند خود بهعنوان یک ژن انتخابگر برای انتخاب گیاهان تراریخته بهکار رود. با تولید این گیاهان تراریخته فسفیت قابلیت استفاده بهعنوان علفکش و حتی کود فسفره را خواهد داشت.https://cropbiotech.journals.pnu.ac.ir/article_7729_7a4b8f9947e18eb5584dcec0a1946deb.pdfدانشگاه پیام نورفصلنامه علمی زیست فناوری گیاهان زراعی2252-0783103220210313Effect of titanium dioxide nanoparticles (TiO2NPs) application on the polyphenolic, phytochemical and SO6 protein compounds content in Saponaria officinalis hairy rootsتأثیر کاربرد نانوذرات تیتانیوم دیاکسید (TiO2 NPs) بر میزان ترکیبات پلیفنولی، فیتوشیمیایی و پروتئین SO6 ریشههای موئین Saponaria officinalis7193773810.30473/cb.2021.56716.1828FAحسینهنریدانشیار ، مرکز علم و فناوری زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایراناحدهدایتیدانشجوی مقطع دکتری ، مرکز علم و فناوری زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایرانزهرامشیریدانشجوی مقطع دکتری، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) قزوین، ایرانمحمدعلیابراهیمیاستاد گروه بیوتکنولوژی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.0000-0002-2610-9018افسانهمنوچهریدانشجوی کارشناسیارشد دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.Journal Article20201209Saponaria officinalis is a perennial plant of the clove family. Hairy root culture system is a suitable alternative to improve the production of compounds with medicinal value. Extensive application of nanotechnology in hairy root culture is a suitable substrate for the production of active elements. In this study, the effect of different concentrations of titanium dioxide nanoparticles (0, 10, 20, 30 and 50 mg / l) and two exposure times (24 and 48 hours) on growth rate, antioxidant capacity, phenol and flavonoid content, antioxidant enzymes activity, polyphenol compounds content and the amount of SO6 protein in soapy hairy roots were investigated. The highest and lowest fresh weight of hairy roots (3.09 and 0.96 g, respectively) were found in culture medium treated with 10 and 20 mg / l titanium dioxide nanoparticles at 48 and 24 hours of exposure time, respectively. The highest total Phenol (9.79 mg GAE per g FW) and flavonoid (1.06 mg Que per g FW) content were observed in hairy roots treated with 50 and 30 mg / l titanium dioxide nanoparticles at 24 and 48 hours of exposure time respectively. The highest amount of most polyphenols including rosmarinic acid, cinnamic acid and rutin were achieved during 24 hours of treatment. The highest levels of SO6 protein was obtained in hairy roots treated with 50 mg/l titanium dioxide nanoparticles after 48 hours. By laboratory optimization of hairy root production of soap plant, SO6 can be produced in fermenter.غاسول صابونی (Saponaria officinalis)، یک گیاه چند ساله از خانوده میخک است. سیستم کشت ریشههای موئین جایگزین مناسبی جهت بهبود تولید ترکیبات با ارزش دارویی میباشد. کاربرد گسترده فناوری نانو در کشت ریشههای موئین، بستری مناسب جهت تولید عناصر فعال میباشد. در این مطالعه، تأثیر غلظتهای مختلف نانوذرات تیتانیوم دیاکسید (0، 10، 20، 30 و 50 میلیگرم بر لیتر) در زمانهای (24 و 48 ساعت) بر میزان رشد، ظرفیت آنتیاکسیدانی، محتوای فنول و فلاونوئید کل، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی، برخی از ترکیبات پلیفنول و میزان پروتئین SO6 در ریشههای موئین غاسول صابونی بررسی شد. بیشترین و کمترین میزان وزن تر ریشههای موئین (به ترتیب 09/3 و 96/0 گرم) به ترتیب در محیط کشتهای تیمار شده با 10 و 20 میلیگرم بر لیتر نانوذرات تیتانیوم دیاکسید و مدت زمان تیمار 48 و 24 ساعت مشاهده گردید. بیشترین میزان فنول کل (79/9 میلیگرم گالیک اسید بر گرم وزن تر) و فلاونوئید کل (06/1 میلیگرم کوئرستین بر گرم وزن تر) در ریشههای موئین تیمار شده با غلظتهای 50 و 30 میلیگرم بر لیتر نانوذرات تیتانیوم دیاکسید و به ترتیب مدت زمان تیمار 24 و 48 ساعت بهدست آمد. بیشترین میزان اکثر پلیفنولها از جمله رزمارینیک اسید، سینامیک اسید و روتین در مدت زمان تیمار 24 ساعت تولید شد. بیشترین میزان پروتئین SO6 در غلظت 50 میلیگرم بر لیتر و مدت زمان 48 ساعت بهدست آمد. با بهینهسازی آزمایشگاهی تولید ریشه مویین گیاه غاسول صابونی، می توان SO6 را در فرمانتور تولید نمود.https://cropbiotech.journals.pnu.ac.ir/article_7738_5250fca5a761c9105a93cfd8d5fb8155.pdfدانشگاه پیام نورفصلنامه علمی زیست فناوری گیاهان زراعی2252-0783103220210318Identification and evaluation of relation between regulatory elements of the promoter region of DLV gene family and gene expression in Aeluropus littoralisشناسایی و بررسی ارتباط عناصر تنظیمی ناحیه پروموتری خانواده ژنی DLV با بیان ژن در گیاه آلوروپوس لیتورالیس95109791810.30473/cb.2021.58873.1836FAمریمچاله کائیدانشجوی دکتری بیوتکنولوژی کشارزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران، کرج، ایران.0000000171193872علیدهستانیاستادیار رشته اصلاح نباتات مولکولی، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.0000-0002-8845-7800علیرضاعباسیدانشیار رشته بیوتکنولوژی گیاهی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران، کرج، ایران.سید حمیدرضاهاشمی پطرودیاستادیار اصلاح نباتات مولکولی، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.0000-0002-0870-1691Journal Article20201230In this study, the type and frequency of regulatory elements in the promoter regions of DVL gene family in Aeluropus littoralis were studied. Relative expression of AlDVL8 gene as a member of this family was also measured under the salinity stress, salicylic acid, gibberellic acid and cytokinin. The results of the promoter study indicated that, this gene family has different regulatory elements for responding to stresses and hormones. Some of these regulatory elements are present in the promoter region of all genes, possibly indicating the general role of DVLs. Some others are present only in the promoter region of some genes that may be related to their specific activity. Treatments other than cytokinin increased gene expression in the shoot at 3, 12, and 24 hours and decreased expression at 6 hours. Cytokinin treatment at all times increased gene expression. In the root, almost the reverse trend of gene expression was observed, so that at 6 hours, increased gene expression was observed in all treatments, and at 12 and 24 hours, decreased expression was observed in all treatments. The results of this study showed that the expression of AlDVL8 gene in shoot and root organs was induced by experimental treatments and its expression was inverse in these two different tissues. Due to the changes in hormones during stress, expression induction of this gene family, and the presence of stress-responsive elements in the promoter regions of these genes, this gene family can be suggested as a candidate for stress tolerance.در این پژوهش نوع و فراوانی عناصر تنظیمی در نواحی پروموتری خانواده ژنی DVL در گیاه آلوروپوس لیتورالیس مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین بیان ژن AlDVL8 بهعنوان یکی از اعضای این خانواده تحت تیمار تنش شوری، هورمونهای اسیدسالیسیلیک، اسیدجیبرلیک و سیتوکینین اندازهگیری شد. نتایج بررسی پروموتری حاکی از آن بود که این خانواده ژنی عناصر تنظیمی متفاوتی برای پاسخ به انواع تنشها و هورمونها دارا میباشد. برخی از این عناصر تنظیمی در ناحیه پروموتری تمامی ژنها موجودند که احتمالاً بیانگر نقش عمومی DVLها است. همچنین، گروهی از عناصر تنظیمی تنها در ناحیه پروموتری بعضی از ژنها موجودند که میتوانند مرتبط با فعالیت اختصاصی آنها باشند. تیمارهای اعمال شده به غیر از سیتوکینین سبب افزایش بیان ژن در اندامهوایی در زمانهای 3، 12 و 24 ساعت و کاهش بیان در زمان 6 ساعت پس از اعمال تنش شد. تیمار سیتوکینین در همه زمانها بیان ژن را در اندام هوایی افزایش داد. در بافت ریشه تقریباً روند معکوس بیان ژن دیده شد، به صورتی که در زمان 6 ساعت افزایش بیان ژن و در زمان 12 و 24 ساعت کاهش بیان در تمامی تیمارها مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بیان ژن AlDVL8 در اندام هوایی و زمینی با تیمارهای آزمایشی القا شد و بیان آن در دو بافت بهصورت معکوس بود. با توجه به تغییرات هورمونها طی تنش و القای بیان این خانواده ژنی و وجود عناصر پاسخدهنده به تنش در نواحی پروموتری این ژنها، این خانواده ژنی میتواند بهعنوان کاندیدی برای تحمل به تنشها پیشنهاد گردد.https://cropbiotech.journals.pnu.ac.ir/article_7918_bd049eb6f518481160d3d4f7b8f8f73c.pdf