بیوتکنولوژی بیماریهای گیاهی
آزاده قانعی؛ ناصر صفایی؛ رحیم مهرابی؛ فروغ سنجریان
دوره 7، شماره 17 ، خرداد 1396، ، صفحه 43-54
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی تأثیر سالیسیلیک اسید روی کاهش شدت بیماری سپتوریای برگی گندم (STB) در سه رقم تتراپلوئید و سه رقم هگزاپلوئید، در شرایط کنترل شده در مرحله گیاهچهای انجام گرفت. گیاهچههای 10 روزه گندم ابتدا با سالیسیلیک اسید به غلظتهای صفر (شاهد)، یک، دو و چهار میلیمولار با مهپاش دستی تیمار شدند. پس از گذشت 24 ساعت، گیاهچهها ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی تأثیر سالیسیلیک اسید روی کاهش شدت بیماری سپتوریای برگی گندم (STB) در سه رقم تتراپلوئید و سه رقم هگزاپلوئید، در شرایط کنترل شده در مرحله گیاهچهای انجام گرفت. گیاهچههای 10 روزه گندم ابتدا با سالیسیلیک اسید به غلظتهای صفر (شاهد)، یک، دو و چهار میلیمولار با مهپاش دستی تیمار شدند. پس از گذشت 24 ساعت، گیاهچهها با استفاده از سوسپانسیون اسپور قارچ به غلظت 107 اسپور بر میلیلیتر مایهزنی شدند. ارزیابی بیماری 21 روز پس از مایهزنی بر اساس تخمین درصد سطح برگی با لکههای بافت مرده حاوی پوشش پیکنیدی انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد بین سطوح مختلف سالیسیلیکاسید از نظر کاهش شدت بیماری و تأثیر متقابل غلظت- رقم اختلاف معنیدار وجود دارد. به طوری که سالیسیلیک اسید درکاهش شدت بیماری در هر دو گروه ارقام تتراپلوئید و هگزاپلوئید مؤثر بوده و تیمار یک میلیمولار بیشترین تأثیر در کاهش شدت بیماری را نشان داد. در غلظتهای دو و چهار میلیمولار کاهش شدت بیماری معنی دار بود اما میزان اثربخشی سالیسیلیک اسید در القاء مقاومت کمتر از غلظت یک میلیمولار بود. در مجموع این نتایج نشان داد که فعال کردن سیستمهای دفاعی گیاه میزبان با استفاده از سالیسیلیک اسید میتواند نقش قابل توجهی در القاء مقاومت اکتسابی سیستمیک علیه بیماری سپتوریای برگی در گندم باشد.