بیوتکنولوژی و تنش های زنده و غیرزنده
مریم فرامرزی جعفربیگلو؛ فرهاد نظریان فیروزآبادی؛ سید سجاد سهرابی؛ علی مقدم
چکیده
بیماریهای گیاهی، به ویژه بیماریهای حاصل از قارچها و اٌوومیستها، از چالشهای عمدهی کشاورزی مدرن جهانی هستند. الگوهای مولکولی مرتبط با پاتوژن (PAMP) مانند کیتین دیوارهی سلولی قارچها و اٌوومیستها، باعث تحریک و سیگنالهایی در گیاه میزبان، بیان ژنهای R و تولید گونههای اکسیژن فعال و طیف وسیعی از متابولیتها میشوند. ...
بیشتر
بیماریهای گیاهی، به ویژه بیماریهای حاصل از قارچها و اٌوومیستها، از چالشهای عمدهی کشاورزی مدرن جهانی هستند. الگوهای مولکولی مرتبط با پاتوژن (PAMP) مانند کیتین دیوارهی سلولی قارچها و اٌوومیستها، باعث تحریک و سیگنالهایی در گیاه میزبان، بیان ژنهای R و تولید گونههای اکسیژن فعال و طیف وسیعی از متابولیتها میشوند. تحریک کیتین منجر به بیان ژنهای مرتبط با دفاع مانند کیتینازها و درنهایت تخریب کیتین دیوارهی سلولی پاتوژنها میشود. بهمنظور ارزیابی سطح بیان تعدادی از ژنهای کیتیناز و اندازهگیری فعالیت برخی آنزیمهای آنتیاکسیدان، برگهای یک ژنوتیپ سیبزمینی متحمل به بیماری به نام جلی، در شرایط آزمایشگاهی با الیگومرهای کیتین تلقیح شد. نتایج پژوهش نشان داد که 48 ساعت پس از تلقیح با کیتین، بیان کلاسهای مختلف ژن کیتیناز در برگهای تیمار شده نسبت به شاهد افزایش معنیداری پیدا کرد. ژنهای کیتیناز کلاس I (با 5/5 برابر افزایش بیان نسبت به شاهد) و ژنهای کیتیناز کلاس III (با 11/1 برابر افزایش بیان نسبت به شاهد)، به ترتیب بیشترین و کمترین بیان را 48 ساعت پس از تلقیح با کیتین داشتند. با این حال، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان کاتالاز و آسکورباتپراکسیداز تغییر معنیداری نسبت به شاهد نداشتند. این نتیجه نشان میدهد که استفاده از تیمار کیتین، مسیرهای سیگنالدهی درگیر در بیوسنتز آنزیمهای آنتیاکسیدان را در 48 ساعت پس از تیمار کیتین، القا نمیکند و نیز ژنهای کدکننده کیتینازها را میتوان با روشهای مهندسی ژنتیک همسانهسازی نمود و در نهایت گیاهان تراریختهی مقاوم به پاتوژنها را تولید کرد.