نوع مقاله : علمی پژوهشی
نویسندگان
1 دانشآموخته کارشناسیارشد رشته بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
2 استادیار پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
3 استاد گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
چکیده
کمآبی مهمترین تنش غیرزیستی است که تولید محصولات زراعی را در مناطق خشک و نیمهخشک دنیا و ایران محدود میکند. بهمنظور انجام مقایسات کنترلشده ابتدا پاسخ فیزیولوژیک دو ژنوتیپ متمایز MCC508 و MCC521 نخود به تنش کمآبی بررسی و سپس بیان دو ژن مؤثر در همان شرایط اندازهگیری شد. رطوبت نسبی برگ MCC508 بهویژه پس از 24 ساعت در حد معنیداری کمتر از MCC521 بود (05/0 ≥p). در MCC508 پایداری غشا ثبات بیشتری داشت بهطوریکه نشت الکترولیت و میزان تجمع مالوندیآلدئید (MDA) تقریباً ثابت بود. اما چهار روز تنش، باعث افزایش 2/1 برابری نسبت به شاهد شد. میزان تجمع پرولین چهار روز پس از تنش در MCC508 و MCC521 به ترتیب 8/16 و 4/9 میکرو مول بر گرم بافت تر برگ بود که نسبت به شاهد 1/5 و 8/3 برابر افزایش داشت. بیان نیمه کمی دو ژن Dehydrin1 و CapLEA-1 در ژنوتیپ متحمل MCC508 به ترتیب با 4 و 1/2 برابر نسبت به شاهد، افزایش معنیداری نشان داد (05/0 ≥p) و با ادامه روند تنش این افزایش ادامه داشت. بیان ژن CapLEA-1 در ژنوتیپ حساس تغییرات معنیداری نشان نداد، اما بیان ژن Dehydrin1 در ابتدا نسبت به شاهد 4/1 برابر افزایش و سپس با ادامه تنش کاهش یافت (05/0 ≥p). با توجه به نقش ژنهایDehydrin1 وCapLEA-1 در حفظ ساختار لیپیدها و غشای سلولی، پایداری تاخوردگی صحیح پروتئینها و سمزدایی به نظر میرسد سطح بیان بالاتر و منظمتر این ژنها میتواند یکی از دلایل احتمالی تحمل بیشتر ژنوتیپ MCC508 نسبت به MCC521 در برابر تنش کمآبی باشد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Trend of changes in physiological parameters and semi-quantification gene expression for CapLEA-1 and Dehydrin 1 genes in chickpea genotypes under water deficit stress
نویسندگان [English]
- Aliasghar Sedaghati 1
- Saeedreza Vessal 2
- Farajallah Shahriari 3
- Abdoreza Bagheri 3
1 M.Sc. Department of Biotechnology, College of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Iran
2 Assistant Professor, Research Center for Plant Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Iran
3 Professor, Department of Biotechnology, College of Agriculture, & Research Center for Plant Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Iran
چکیده [English]
Water deficit is the most important abiotic stress limiting crop productivity in most arid and semi-arid areas of the world and Iran. In order to achieve precise experimental comparisons, the response of chickpea genotypes MCC508 and MCC 521 to water deficit was evaluated and then expression of the genes assessed under the same stress situation. Decreasing trend of Relative Water Content (RWC) was significantly less in MCC508 compared with MCC521, especially after 24 hours (p≤0.05). Membrane Stability Index (MSI) was also higher in MCC508 whereas electrolyte leakage and Malondialdehyde (MDA) accumulation were almost stable but increased 1.2-fold relative to control after four days stress. Proline was accumulated up to 16.8 and 9.4 µ mol g-1FW in MCC508 and MCC521 after 4 days, which indicated an increase of 5.1 and 3.8 fold related to the control, respectively. Semi-quantification gene expression analysis for Dehydrin1and CapLEA-1 showed different response to water deficit for each genotype. Both of these genes up-regulated in tolerant genotype MCC508 with the amount of 4 and 2.1 fold compared to their respective control (p≤0.05) so that the up-regulation trend steadily continued under the stress situation. However, CapLEA-1 expression was not significantly regulated in the sensetive genotype; instead, Dehydrin1regulation was significantly evident as much as 1.4 fold increase and then decreased (p≤0.05). It, therefore, seems that stable, high up-regulation of Dehydrin1and CapLEA-1 genes and their function (stability of lipids and cell memebrane, correct protein folding and detoxificaton) might be a possible reason for high tolerancy response to water deficit in MCC508 compared to MCC521.
کلیدواژهها [English]
- Chickpea
- CapLEA-1
- Dehydrin 1
- water deficit stress