سیتوژنتیک
صادق ایمانی؛ راهله رهباریان؛ علی معصومی؛ سعید خاوری خراسانی
دوره 3، شماره 3 ، مهر 1393، ، صفحه 25-34
چکیده
مطالعات سیتوژنتیکی یکی از روشهای تاکسونومی مدرن میباشد که ما را جهت تهیه کاریوتیپ گونهها، شناسایی گونههای دیپلوئید، پلی-پلوئید، پدیدههای هیبریداسیون، شناسایی خصوصیات کروموزومی چون اندازه و شکل کروموزومی، تنوع ژنتیکی، یافتن قرابت خویشاوندی و پیوستگی بین گونهها، جنسها و خانوادهها یاری میرساند. در این مطالعه 8 تودهی ...
بیشتر
مطالعات سیتوژنتیکی یکی از روشهای تاکسونومی مدرن میباشد که ما را جهت تهیه کاریوتیپ گونهها، شناسایی گونههای دیپلوئید، پلی-پلوئید، پدیدههای هیبریداسیون، شناسایی خصوصیات کروموزومی چون اندازه و شکل کروموزومی، تنوع ژنتیکی، یافتن قرابت خویشاوندی و پیوستگی بین گونهها، جنسها و خانوادهها یاری میرساند. در این مطالعه 8 تودهی مختلف کاسنی که عبارت بودند از تودهی کرج، تفت، تفرش، خمین، تالش، سمیرم، ملاثانی و بافت، با استفاده از ویژگیهای سیتوژنتیکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از بررسیهای کروموزومی مشاهده گردید که تمامی تودههای مذکور دارای عدد پایهی کروموزومی x=9 و سطح پلوئیدی دیپلوئید (2n=2x=18)، ولی از لحاظ اندازه-های کروموزومی بسیار متنوع (از 97/0 میکرومتر تا 56/5 برای بازوی کوتاه و 02/1 میکرومتر تا 14/7 برای بازوی بلند) میباشند و در تمامی کروموزومهای موجود هیچ گونه ماهواره ای مشاهده نگردید. در دستهبندی تودهها به روش تجزیهی کلاستر نیز تودههای بافت و تالش در یک خوشه، تودههای تفرش و خمین در خوشهای دیگر و تودههای تفت، سمیرم و ملاثانی در یک خوشه قرار گرفتند. چون تفاوت و تنوع به لحاظ صفات مورد بررسی دیده شد در برنامههای اصلاحی انتظار میرود لاینهای مربوط به کلاسها یا خوشههای مختلف هتروزیس بیشتری در تلاقی نشان دهند. همچنین بر اساس جدول دوطرفهی استبینز تودههای تفرش و خمین در کلاس کاریوتیپی 1A و بقیهی تودهها در کلاس 2Bقرار گرفتند.
سیتوژنتیک
مهران غلامی؛ معصومه جمال امیدی؛ کوروش فلک رو
دوره 2، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 87-97
چکیده
چای (Camellia sinensis (L.) O.Kuntze) یکی از گیاهان نوشابهای کافئیندار است که معرفی ارقام آن، نیازمند شناخت ژنتیک گیاه است. برای مطالعه کاریوتیپی چای، مریستم نوک ریشه 9 ژنوتیپ انتخاب شدند. نتایج نشان داد که استفاده از آلفابرمونفتالین (8 ساعت) برای پیشتیمار، محلول فارمر (24 ساعت) برای تثبیت و رنگآمیزی کروموزومها با هماتاکسیلین، نمونههای ...
بیشتر
چای (Camellia sinensis (L.) O.Kuntze) یکی از گیاهان نوشابهای کافئیندار است که معرفی ارقام آن، نیازمند شناخت ژنتیک گیاه است. برای مطالعه کاریوتیپی چای، مریستم نوک ریشه 9 ژنوتیپ انتخاب شدند. نتایج نشان داد که استفاده از آلفابرمونفتالین (8 ساعت) برای پیشتیمار، محلول فارمر (24 ساعت) برای تثبیت و رنگآمیزی کروموزومها با هماتاکسیلین، نمونههای میکروسکوپی مناسبی برای مطالعه خصوصیات مورفولوژیک کروموزومهای میتوزی چای ارایه مینماید. شمارش تعداد کروموزومها نشان داد که همه چایها، دیپلویید و دارای 30=n2 کروموزوم از انواع متاسنتریک و سابمتاسنتریک با فراوانیهای متفاوت بودند و کروموزوم ماهوارهدار مشاهده نشد. دامنه تغییرات طول کل کروموزومها از 10/1 میکرون تا 42/4 میکرون متغیر بود. تجزیه واریانس دادههای مربوط به 8 ویژگی مورفولوژیک کروموزومها مشخص نمود که بین ژنوتیپها، کروموزومها و اثرات متقابل ژنوتیپ×کروموزوم اختلاف معنیداری (1%) وجود داشت. از نظر آمارههای DRL و L/S نیز، کلون شوروی برگریز (101) و کلون 35 دارجلینگ بهترتیب بیشترین و کمترین تقارن کاریوتیپی را داشتند. در تجزیه به مؤلفههای اصلی، نقش شاخص سانترومری، طول بازوی کوتاه و نسبت بازوی کوتاه به بازوی بلند و طول کل کروموزوم در تشکیل مؤلفه اول بیش از سایر خصوصیات بود و این مؤلفه بهتنهایی بیش از 78% تغییرات و بههمراه مؤلفه دوم، بیش از 97% تغییرات را توجیه نمودند. تجزیه خوشهای ژنوتیپها بهروش UPGMA، مشابه با نتیجه بای پلات مؤلفههای اصلی، توانست چایهای مورد بررسی را در چهار گروه قرار دهد، بهنحوی که کلون امیدبخش 100 بهتنهایی در یک گروه قرار گرفت.
اصلاح نباتات مولکولی
فرنگیس قنواتی؛ حسن اسکندری؛ غلامرضا بخشی خانیکی
دوره 1، شماره 1 ، اسفند 1390، ، صفحه 85-95
چکیده
در این تحقیق چهارده جمعیت از بخش های Hymenobrychis، Lophobrychis و Onobrychis از جنس Onobrychis، جمعآوری شده از مناطق طبیعی ایران، با استفاده از مریستم انتهایی ریشه و اندازهگیری تعداد و ابعاد کروموزمها درتقسیم میتوز و فرمول کاریوتیپی هر گونه ارزیابی شدند. تعداد کروموزوم پایه در گونه ها 7=x یا 8=x و نوع کروموزومها نیز از نوع متاسنتریک(m) تا ساب متاسنتریک(sm) ...
بیشتر
در این تحقیق چهارده جمعیت از بخش های Hymenobrychis، Lophobrychis و Onobrychis از جنس Onobrychis، جمعآوری شده از مناطق طبیعی ایران، با استفاده از مریستم انتهایی ریشه و اندازهگیری تعداد و ابعاد کروموزمها درتقسیم میتوز و فرمول کاریوتیپی هر گونه ارزیابی شدند. تعداد کروموزوم پایه در گونه ها 7=x یا 8=x و نوع کروموزومها نیز از نوع متاسنتریک(m) تا ساب متاسنتریک(sm) بود. بیشترین میانگین طول ژنوم متعلق به گونهO. viciaefolia (157/48 میکرومتر) و کمترین آن متعلق به گونه O. amoana subsp. meshhedensis (409/14 میکرومتر) بود. نتایج تجزیه واریانس ویژگی های کروموزومی نشان داد که بین گونه¬های مورد مطالعه از نظر تمامی صفات در سطح احتمال یک درصد تفاوت معنی دار وجود داشت. بر خلاف سایر گونه ها که در کلاس A استبینز بودند، گونه O. michauxii 2 در کلاس B قرار گرفت و دارای کاریوتیپ نا متقارن تری بود. گونه O. amoena subsp. meshhedensis با داشتن فرمول کاریوتیپی m14، قرار گرفتن در کلاس A1، بیشترین طول نسبی کروموزوم (26/68 میکرومتر) ، کمترین عدم تقارن بین کروموزومی(12/0) و درصد فرم کلی بالا(19/41) به عنوان متقارن ترین گونه بود که نشان دهنده ابتدایی تر بودن این گونه از لحاظ تکاملی می باشد. در تجزیه به مولفه های اصلی، 2مولفه اول بیش از94/97 درصد از تنوع بین داده ها را توجیه نمودند. با توجه به گروه بندی گونه ها بر اساس پارامترهای کروموزومی بیشترین شباهت بین جمعیت های O. schahuensis 1 و O. chorassanica 1 و کمترین قرابت و نزدیکی بین گونه های O. schahuensis 1 و O. viciaefolia بود.